Ons Tweede Thuis is opgericht op 29 december 1967:

Heden de 29e december 1967 verschenen voor mij Huibert van Everdingen, notaris ter standplaats Haarlemmermeer: (………) die verklaarden te hebben afgezonderd een bedrag van f 150,= om daarmee in het leven te roepen een stichting met de naam Ons Tweede Thuis[…]

Ouderverenigingen ‘Het Zorgenkind’, ‘Helpt Elkander’ en ‘Philadelphia’ en de drie Sociaal Pedagogische Diensten van Amstelland en de Meerlanden hadden de handen ineen geslagen. Dat was uniek in die tijd van verzuiling, waarin iedereen vooral met mensen en organisaties samenwerkten die dezelfde levensbeschouwing hadden.

50 jaar geleden waren er voor mensen met een beperking geen woonplekken in de regio. Zij moesten naar de grote instellingen elders in het land. Dat moest anders, dachten de ouderverenigingen. En het kon ook anders, want nu heeft Ons Tweede Thuis meer dan 70 locaties in de regio Amstelland en de Meerlanden, Haarlem en Amsterdam en is er ook ondersteuning thuis of op de werkplek.

Het begin van Ons Tweede Thuis

“Er waren in de regio Amstelland en de Meerlanden in de jaren zestig geen voorzieningen voor mensen met een beperking. Dat hier iets aan gedaan moest worden, was zonneklaar. Een gedetailleerd businessplan hadden we niet. Voorop stond dat de kwaliteit hoog zou moeten zijn. Ook belangrijk vonden we dat er één stichting kwam en niet drie aparte, elk op grond van zijn eigen ‘levenszuil’”, aldus een van de mensen van het eerste uur, de heer J.H. de Swart, in het jubileumboek van 40 jaar Ons Tweede Thuis.

De eerste locaties voor mensen met een beperking

Ons Tweede Thuis had de eerste locatie in het oude nonnenklooster in Uithoorn bedacht. Een grote brand stak daar een stokje voor en er kwam nieuwbouw. Dat was de start van een lange en succesvolle geschiedenis van nieuwe locaties. De eerste vijf locaties waren gezinsvervangende tehuizen Ons Thuis, De Parels, Het Noorderlicht en dagverblijf Mozaïek en kinderdagverblijf De Lotusbloem. Toen werd Ad van Leeuwen aangetrokken als secretaris van het bestuur en later algemeen directeur. Toen hij in 2012 afscheid nam, was Ons Tweede Thuis gegroeid van vijf naar rond de zeventig locaties.

De zorg blijft zich ontwikkelen

In de beginjaren stonden bewoners nog in de rij in de badkamer om na elkaar hun tanden te poetsen. In de loop van de tijd ging het steeds meer om de cliënt als individu. Dat zag je terug in de begeleiding en in de gebouwen. Persoonsgericht werken deed zijn intrede met persoonlijke ondersteuningsplannen. Naast gezinsvervangende tehuizen kwamen er appartementen of begeleid zelfstandig wonen. Er kwamen dagcentra met activiteiten, dagcentra met arbeid én allerlei werkplekken. Naast De Lotusbloem kwamen er nog drie andere kinderdagcentra. Steeds sprong Ons Tweede Thuis in op de vraag van mensen met een beperking en hun familie. Zo komt het dat er nu vele plekken zijn waar mensen met een lichte, matige of ernstige verstandelijke of meervoudige beperking, met autisme of niet-aangeboren hersenletsel wonen, werken of dagbesteding hebben.