Cliënt-familie-begeleider

Marja, Manfred, Nettie, Debby, Jolanda en Grieteke
Trainers, moeder, cliënt en persoonlijke begeleider
Spoorzicht, Nieuw-Vennep

Probeer in de schoenen van de ander te gaan staan

Je inleven in de ander en je verbinden met de ander, daar gaat het om in de relatie met cliënt en familie. Mag iemand een andere mening hebben? Wil je echt weten wat de ander bedoelt en welke behoefte iemand heeft, ook bij een emotionele reactie? Nieuwsgierig blijven en aansluiten bij de cliënt én bij zijn familie dus.

“De driehoek cliënt-familie-begeleider is vooral verbinding maken”, vertellen trainers Marja van der Maarl en Manfred Jansen. “Alleen in verbinding maak je contact met de ander. Wees belangstellend, sta open voor de mening van de ander.” Het gaat om relaties, maken zij duidelijk. Je hebt elkaar gewoon nodig. “We proberen aan te sluiten bij wat een cliënt kan en aankan, bij wat een cliënt wil én bij de behoeften van de familie.”

Verbinding is de kern

Werken in de driehoek is dus goed luisteren en zoeken naar de behoefte van de ander. Kijken wat er achter emoties zit en wat de ander echt bedoelt “Zie ook altijd de goede bedoelingen van familie.

Laat zien dat je bereid bent om in de schoenen van de ander te gaan staan. Investeer in de verbinding met de cliënt en familie. Als je als pb’er een cliënt ‘overneemt’ van een collega weet je van alles over die persoon uit het cliëntplan. Je neemt echter niet de relatie met de cliënt en zijn familie over. Die zul je zelf weer moeten opbouwen. Het helpt heel erg als familie ook de verbinding zoekt, maar je kunt er als medewerker niet van uitgaan dat dat vanzelfsprekend gebeurt.”

Ken je zelf en sta open voor de ander

“Heel belangrijk ook: ken je zelf goed”, aldus de trainers. Eigenlijk is dat de kern: ken je zelf en sta open voor de ander. Manfred en Marja: “In een van de driehoekstrainingen gaat het om de vragen: wie ben jij, hoe ben je opgevoed? Dat zegt iets over hoe je reageert op anderen en dus ook op cliënten en familie.”

De driehoek na hersenletsel

Wanneer je op latere leeftijd hersenletsel krijgt en afhankelijk wordt van professionele zorg, dan verlies je de regie en hebben anderen opeens iets over je te zeggen. “Het is een gezamenlijke zoektocht, voor de persoon in kwestie, het netwerk en de professional. We proberen de cliënt zoveel mogelijk autonomie te geven, dat iemand zelf kan kiezen en beslissen.

Dit vraagt afstemming en fijngevoeligheid. Wij weten als medewerkers niets over iemands leven voor het hersenletsel, dat weet de familie wel.

Voor de cliënt is het spannend dat opeens een partner, ouders of kinderen met de professionals kunnen overleggen wat bijdraagt aan een zo goed mogelijk leven. Daarom is het zo belangrijk dat je open en nieuwsgierig de ander tegemoet treedt. In verbinding en bouwend aan vertrouwen.”

Contact en verbinding

Daar gaat het om

Nettie van Velzen is assistent-begeleider bij Hankstraat én moeder van Debby die bij Ons Tweede Thuis woont. Zij kent dus de driehoek cliënt-familie-begeleider van twee kanten. “Debby bespreekt dingen met haar persoonlijk begeleider (pb’er) maar het meeste met mij. We hebben gelukkig goed contact met haar pb’er. Ik kan altijd even sparren en vragen ‘hoe zie jij dat?’. Ik durf best ‘lastig’ te zijn. Debby’s zus mocht vanwege corona niet op bezoek komen, maar zij is heel belangrijk voor Debby. Dat heb ik aangekaart en toen mocht zij als tweede vaste bezoeker ook op bezoek.

Begrip voor keuzes van de locatie, maar ik kom wél op voor mijn kind.

Als medewerker begrijp ik de keuzes van de woning wel. Aan de andere kant, ik kom als moeder wél op voor mijn kind. Ik merk in mijn eigen werk bij Hankstraat dat ouders het prettig vinden dat ik ook een dochter heb die bij Ons Tweede Thuis woont. Ik ben er overdag en heb dan soms contact met ouders die bellen of langskomen. Soms vragen ouders me ‘hoe zou jij dat doen?’

Achter elke cliënt staat een familie

Contact en verbinding zijn heel belangrijk. Je hebt echt verbinding nodig met de ander. Als medewerker zeg ik: het is mooi dat wij een cliënt mogen begeleiden, maar er staat altijd een familie achter. Je moet steeds ook het perspectief van de familie meenemen. Juist in coronatijd is het heel belangrijk dat medewerkers contact houden met familie.”

Van alles bespreken met je pb’ers en met je ouders

Debby pakt voor een bedrijf chocolade-letters in. Ze werkt bij de afdeling Licht-industrieel van werkcentrum Spoorzicht. Best lastig want een tafel vol chocolade en die dan niet eten….

De chocoladeletters zijn natuurlijk voor de klant, maar Debby let ook op dat zij gezond eet. Met wie bespreekt zij wat zij beter wel en niet kan eten? “Met mijn pb’ers Jolanda van Spoorzicht en Grieteke van de woning.” Twee persoonlijk begeleiders (pb’ers) en Debby heeft ook ouders met wie zij van alles bespreekt.

Grieteke en Jolanda zijn belangrijk voor Debby. “Ze helpen me. Ik hoef niet in mijn eentje iets te bedenken en te beslissen”, vertelt Debby. “Kleding kopen doe ik met mijn moeder.” Met Jolanda bespreekt zij wat zij wil met werk: stage lopen bij een kinderdagverblijf. “Na coronatijd. Ik heb daar veel zin in. Ik ga kinderen helpen met eten. Baby’s de fles geven.” Zo zijn er dingen die Debby met haar pb’er van werken bespreekt of met haar pb’er van de woning of met haar ouders. Met Grieteke bespreekt zij bijvoorbeeld dat zij wel eens te veel zorgt voor anderen. Daarover praat zij dan ook met Jolanda van Spoorzicht. Zo is er goed onderling contact tussen iedereen. Wat vindt Debby belangrijk bij een pb’er? Daar hoeft zij niet lang over na te denken: “Dat ze lief is!”

Andere verhalen

Tekenen geeft mooie aanknopingspunten voor een gesprek

Brian en Barbara
Cliënt en persoonlijk begeleider

Brian Reichman tekent graag en goed. Dat laatste ontkent hij, maar het is wel zo. Zijn persoonlijk begeleider Barbara Boots ...

Lees meer
Lees meer over Tekenen geeft mooie aanknopingspunten voor een gesprek

LGBTQ+; Kunnen zijn wie je bent en dat gewoon kunnen zeggen

Evi, Yvonne, Nick en Ian
Cliënten

Je mag zijn wie je bent. Dat vinden wij belangrijk bij Ons Tweede Thuis. Maar is het voldoende als wij ...

Lees meer
Lees meer over LGBTQ+; Kunnen zijn wie je bent en dat gewoon kunnen zeggen

Jeffrey staat op nummer 1

Jeffrey en Cathy
Bewoner en moeder
Kaj Munkweg, Hoofddorp

“Jeffrey is een jongen met een ernstige meervoudige beperking. Ik ben Cathy, zijn moeder, Bert is zijn vader en Danny ...

Lees meer
Lees meer over Jeffrey staat op nummer 1