Kees hield van eten en snoepen, vooral koekjes en suikerklontjes, die hij maar wat graag zelf wilde pakken. Dat mocht helemaal niet in verband met z’n verslikkingsprotocol, maar daar moesten wij onze mond over houden. Als je vroeg of hij iets in z’n zakken of mond had, was het standaardantwoord; nee hoezo?!
Kees was een lieve, zorgzame man en iedereen was gek met hem. Kees speelde graag mens-erger-je-niet met Serina en dat was mooi om te zien. Als Kees een absences had en hij niet wakker werd, dan moest je hem een pijnprikkel geven. Als hij daardoor wakker werd, zei hij altijd; au, godverdomme! Je wist dan wel dat het goed met hem was en later kon hij er hard om lachen.
Liefs, begeleiders en medebewoners van Meer-Heem
Reacties
2 reactiesAch Kees, wat een lieve man was het. Zijn spullen op een vast plekje in de kast, inderdaad een lekkere snoepkees, en zo zelfstandig met douchen.
Ik koester warme herinneringen aan hem, wat zal hij gemist worden.
Lieve kees.
Ik heb het gelezen dat jij overleden bent.
Je was mijn collega bij de am-groep.
En op de dagbesteding.
Je was een lieve man altijd vroeg je hoe gaat het met je kinderen.zo lief.
Rust zacht lieve kees😥
Nicola 😥
Reageer