Wendie Overbeek

Het is nog steeds onwerkelijk en bizar.
31 mei hoorden we dat Wendie, onze collega van de FBK onverwacht was overleden.
17 jaar Fanny Blankers Koenlaan maar sinds 1994 een OTT-er. Lange tijd op dezelfde voorziening werken met een groot contract zorgt ervoor dat je een beetje bij het inventaris hoort en het ook een 2e thuis wordt.

De standaard voor het werk was hoog en Wendie nam hierin de collega’s mee. Er werd naar haar gekeken en van haar geleerd. Er zijn een heel aantal leerlingen door haar begeleid.
Wendie deed alles in het belang van de bewoners. Kwam nuchter en zakelijk over. Toch was ze juist erg betrokken. Ze had er dan ook last van als het niet kon gaan zoals ze dat zo graag zou willen.
Wendie was scherp en precies, overzichtelijk en ordelijk. Een plan was compleet en behoefte geen aanvulling. Lijstjes maken en taken afstrepen.
Tijdens de overdracht wilde Wendie niet te veel over koetjes en kalfjes praten. Er moet tenslotte gewerkt worden. Kritisch naar de zorg: hield niet van betutteling en besprak het thema tuttelzorg.

Er was bij Wendie ruimte om erop uit te gaan: naar het strand was voorkeur! De quiz bij sinterklaas was favoriet, je kon namelijk een tegoedbon winnen om het menu te bepalen of corvee over te slaan.
Wendie was een dierenvriend, had katten en konijnen en dit deelde ze met een heel aantal bewoners en (ex)collega’s.
Ik heb geen collega zoveel gezien met de schoonmaakspray, het aanrecht schoonmaken en het handen wassen. (Ze heeft het heel erg lang volgehouden geen corona te krijgen). Als het een rommeltje was moest er eerst opgeruimd worden. Hoe druk ze ook was, koos ze er toch voor om bijvoorbeeld een kledingkast even op te ruimen. Het was geen begeleider die altijd achter de computer zat.

De kern: Warme betrokken zorg, aandacht voor ieder die dat nodig had op de juiste manier en zaken bespreekbaar maken.  Altijd verder zoeken naar een manier waarop de begeleiding goed aansloot. Als je daarin tot hulp kon zijn bij je collega’s deed ze dat graag.

We zullen steeds dingen tegenkomen die ons aan jou doen herinneren. Je mooie handschrift, een lijst waarop je uitjes hebt geïnventariseerd voor de zomer, je rol als aandacht functionaris voor de medicatie.
Gelukkig maar want ook al moeten we verder, we zullen je niet vergeten!