Meedoen op locatie geeft wij-gevoel

“Wil er iemand melk in de koffie”, klinkt het uit de keuken. Bas de Voogd, vader van Ellis, is in de keuken bezig met de koffie. Het laat goed zien dat hij thuis is in woning 17 van Westwijk, waar zijn dochter woont. Bas en Tineke de Voogd en Joop Siemers, vader van Jeanine, helpen volop mee in de woning. Logisch, vinden zij, én heel prettig, want de bewoners waarderen het en het geeft onderlinge verbondenheid.

Joop kookt bijvoorbeeld regelmatig voor de hele woning, maar, zoals hij zegt: “Het maakt niet uit wat ouders doen. Je kunt participeren naar vermogen. Het is een soort parelsnoer waarbij elke parel belangrijk is. Als ouders en begeleiding kunnen we samen zorgen voor een sterk vangnet voor onze kinderen.”

Waardering

Tineke vult aan: “De bewoners waarderen het enorm wat iedereen doet. Ellis vroeg laatst of wij een keer wilden koken. Nou, dat kan best. Of meegaan met een uitje, of zoals laatst een high tea of barbecue helpen organiseren, dat is leuk om te doen. Wij begeleiden Ellis elke maandag naar bed: douchen en voorlezen. Het is wel belangrijk dat het geen verplichting wordt.” “Nee”, aldus Joop, “maar als Mariola iets vraagt kunnen we geen nee zeggen…”.

Elkaar nodig hebben

Mariola de Wolff, begeleider op woning 17, zit ook aan tafel en is blij met de participatie van ouders: “Ouders hebben vaak heel waardevolle tips. Cliënten krijgen in de loop van hun leven te maken met verschillende begeleiders maar familie is de constante factor voor cliënten. Bovendien kennen ouders hun zoon of dochter het beste. We kunnen het als Ons Tweede Thuis niet alleen, we hebben echt de familie nodig. Het blijft wel spannend want het werkt vooral goed als je als begeleider ook laat zien dat je kwetsbaar bent, dat je elkaar nodig hebt en dat je fouten kunt maken.” Tineke benadrukt dat dat juist veel respect oproept bij ouders: “Het is samen, niet jij of ik.”

Verbinding en herkenning

Wat betekent meedoen op de woning voor ouders zelf? Bas: “Je leert de medebewoners en begeleiding goed kennen. Het geeft een wij-gevoel.” Het geeft ook onderlinge herkenning zo blijkt al tijdens het gesprek als Joop vertelt dat het hem tijd kostte om zijn dochter Jeanine wat meer los te laten. Bas reageert direct: “Blij dat jij dat ook moeilijk vond. Dat is zo herkenbaar.” Meedoen op de locatie geeft onderlinge ontmoeting en verbondenheid en daar vaart iedereen wel bij: ouders en familie, bewoners en begeleiders.

Ook binnen Ons Tweede Thuis is een participatiewerkgroep van medewerkers en familie actief. Deze groep stimuleert het gesprek met en tussen cliënten, familie en medewerkers: wat verstaan we onder participatie, wat is er voor nodig om dit nog verder te ontwikkelen, wat zijn goede voorbeelden?  Cliënten uit verschillende locatieraden helpen de werkgroep om activiteiten voor te bereiden.