Opa Ron over de bijzondere band met zijn kleinzoon

Zorgen doen we samen bij Ons Tweede Thuis. Familieleden en andere dierbaren van onze cliënten zijn meer dan welkom. Eén van die betrokken familieleden is Ron, de opa van Thomas. Hij is zwemvrijwilliger, helpt zijn oudste kleinzoons met huiswerk, vertelt zijn middelste kleinzoon moppen voor het slapengaan en sjoelt en speelt wekelijks met Thomas.

Bij de bank werken en de dag beginnen met een bezoek aan het zwembad? Ron Bieshaar deed het. Op zijn thuiswerkdag, met toestemming van zijn werkgever. Want met kleinzoon Thomas (10) meezwemmen kost een uurtje, maar levert een hoop op. Een vrolijke Thomas, die niets leuker vindt dan met een bal gooien, en een fitte opa Ron, die na een zwemsessie in de vroege ochtend opgeladen aan de werkdag begon. Inmiddels is Ron met pensioen, maar zwemmen staat nog steeds op zijn agenda. Minstens eén keer per twee weken. Soms iets vaker, maar Ron zit sowieso niet stil: hij staat, samen met oma Janny, altijd klaar voor hun kleinkinderen.

Blijven ontwikkelen

Ron heeft drie dochters en vier kleinzoons. Thomas is de jongste. Hij is het broertje van Sander (12). Al vanaf zijn eerste levensjaar is Thomas kind aan huis op Nifterlake. Dat is te merken. Ron: “Hij kent iedereen, heeft veel vaste vriendjes waar hij mee speelt en knuffelt veel.” Hij heeft het ontzettend naar zijn zin. Thomas gaat hier 5 dagen per week naar het Dienstencentrum, en blijft soms ook logeren. Wat ik extra fijn vind aan de groep waar hij nu zit, is dat Thomas op maandag, woensdag en vrijdag extra les krijgt omdat hij wat meer uitdaging aankan. Hij geniet daar van en pikt het snel op. Ik zie sowieso nog steeds ontwikkeling bij hem. De laatste tijd is hij bijvoorbeeld bezig met tellen en kleuren herkennen. Ook wordt hij steeds meer zindelijk. Dit hadden we nooit verwacht, vlak na zijn geboorte kwam hij op de IC wegens ernstig zuurstoftekort, en hebben we ons zorgen gemaakt over zijn overlevingskansen en toekomst. Als ik nu kijk wat voor vrolijk mannetje het is, en wat hij allemaal kan, is dat echt bijzonder. Dat is ook te danken aan de goede begeleiding. Natuurlijk zijn er ook nog wel eens zorgen, over zijn epilepsie bijvoorbeeld, maar er gaat heel veel beter dan we hadden verwacht.”

Altijd genieten

De moeder van Thomas werkt parttime in de kinderopvang, en heeft een onregelmatig rooster. Dat betekent dat ze soms de deur uit moet voordat Thomas naar school gaat, en dat ze er niet is als hij uit school is. Gelukkig staan opa Ron en oma Janny voor haar klaar: ze brengen Thomas naar Nifterlake en halen hem weer op. Ook logeren is geen enkel probleem. Ron: “Het is altijd genieten. Thomas zal nooit zelfstandig worden, maar hij kan wel goed aangeven wat hij wil. Als hij bij ons binnen komt gaat hij meteen naar de trapkast omdat daar de sjoelbak staat. Daarna wil hij vier op een rij doen, torens bouwen en omgooien en met de bal gooien. Ook de speeltuin is favoriet, net als voetballen. Hij is altijd vrolijk, maar kan het ook goed aangeven als hij iets niet wil.”

Zingen en moppen vertellen

In de coronatijd viel het Thomas zwaar dat hij zijn opa en oma een tijdje niet kon zien. Maar ook daar had Ron een oplossing voor: “Ik ben gaan bellen. Dan zong ik eerst liedjes voor Thomas, en daarna vertelde ik moppen aan Sander. En dat doen we nog steeds, maar dan op een andere manier. Als ze komen logeren zing ik voor Thomas, en lees ik Sander een mop voor uit een moppenboek.”

Samen op vakantie

In de zomervakantie gaat de hele familie samen op vakantie. Op verzoek van de oudste kleinkinderen is dat op een vakantiepark waar ook vermaak voor tieners is geregeld. Thomas is een stuk minder veeleisend, vertelt Ron. “Hij wil graag knuffelen met Bollo de beer; de mascotte van het park, de geitjes aaien, naar de speeltuin en buiten voetballen.” Onlangs moesten opa en oma hun vakantieplannen bijstellen: de oudste kleinzoons hadden een toetsweek en konden wel wat extra bijles gebruiken. Ron en Janny stelden hun plannen uit: “We zijn toch met pensioen, en dus flexibel.”